Artikels

Na een kletsnatte maand juni was het een beetje bang afwachten wat het weer zou doen op de opendeurdag van 3 juli. Ik vertrok vroeg in de voormiddag omdat ik andere verplichtingen had na de middag en ik alle deelnemers wou doen die dit jaar nogal ver uit elkaar gelegen waren. Het was zwaarbewolkt en de temperatuur was nog allesbehalve zomers. Maar zoals wijlen Johan Cruyf eens zei "elk nadeel heb zijn voordeel", het was niet te warm om in de serres te vertoeven.

Het voor mij het verst afgelegen adres was de Bollestraat 121 in Torhout. Op dat adres kwam ik terecht bij een doorwinterde liefhebber namelijk Luc Vandecaveye. Ik was niet de enige vroege vogel want er waren al een drietal bekende gezichten aanwezig waaronder een paar die al van de Kempen kwamen. Na een babbel ging ik rond in de serre om wat foto's te maken voor het jaaroverzicht en er was bij Luc geen gebrek aan dankbare onderwerpen. In de vollegrondtablet stond o.a. een Echinocactus grusonii met verdroogde bloemresten als getuige dat ik hier niet bij een beginneling was. Ook andere planten zoals een spruitende joekel van een Lophophora williamsii, een mooi blauw berijpte Copiapoa, mooie cristaten van Ferocactus hamatacanthus en Euphorbia en nog veel meer fraais werden op de digitale schijf vastgelegd. Ik kon gerust nog een uurtje bijpraten met de gastheer en zijn andere bezoekers maar mijn strikt tijdschema noodzaakte mij om de weg verder te zetten naar het volgende adres.

Dat was de Tuinwijk 22 in Kortemark waar ik al meerdere keren op bezoek was maar waar ik altijd graag langs kom. Bij Patrick Vanhaerens is het altijd de moeite waard om je ogen de kost te geven zeker als je, zoals ikzelf, nogal liefhebber bent van Echinocereus. Steeds staan er mooie jonge Echinocereussen in de verkoopserre en ik kan er niet wegkomen zonder er een paar mee te hebben. In de andere serre staat de privécollectie en daar staan, naast volwassen Echinocereussen, nog tal van planten van andere geslachten, steeds verzorgd en puntgaaf. Dat ze gezond stonden kon ik zien aan de mooie nieuwgroei bij veel planten zoals bij een Ferocactus chrysacanthus. Terwijl ik druk foto's aan het nemen was kwamen nog een paar gekende liefhebbers binnen en werd hier en daar een praatje gemaakt, tot ik vaststelde dat ik al een beetje over mijn tijdschema liep. Wie Patrick kent zal hierover wel niet verwonderd zijn.

>Op dus naar het volgende doel, de Pauwstraat 22 in Oostnieuwkerke. Bij Dirk Houvenaeghel was ik nog nooit geweest en was dus wel benieuwd. Binnengekomen in de, niet al te grote, serre kon ik direct vaststellen dat Dirk zeker een gepassioneerd liefhebber is. Getuige daarvan een aantal soorten die niet voor iedereen gemakkelijk te kweken zijn. Ik zag er een mooie collectie Melocactussen, Echinocactus horizonthalonius en bloeiende Leuchtenbergia's. Een van de favoriete geslachten blijkt Mammillaria te zijn. De tablet aan een zijde van de serre is bijna volledig gevuld met planten uit dit geslacht. Mijn nieuwgierigheid was beloond en ik had nog tijd om de laatste deelnemer te bezoeken.

Aangekomen in de Boescheepseweg 21 in Poperinge kom ik terecht in de grote achtertuin van Gabriël Devooght. Ik loop voorbij de vijverpartij en kom onderweg de gastheer tegen en een paar bezoekers. Gabriël is al heel lang cactusliefhebber en regelmatig aanwezig op de vergaderingen en andere bijeenkomsten. Uit de verzameling blijkt dat hij niet echt geïnteresseerd is in speciale soorten of nieuwigheden maar vooral planten van allerhande geslachten die hij mooi vindt opneemt in zijn collectie. Er zijn maar weinig "andere" succulenten aanwezig, maar in een hoek staan toch een paar mooie knollen waaronder de gekende "olifantspoot". Natuurlijk slaan we ook een praatje met de aanwezigen tot ik zie dat ik moet vertrekken om thuis nog tijd te hebben iets te eten en dan op tijd te komen voor mijn afspraak. Op de terugweg naar de wagen sla ik nog een oogje op de vele vaste planten in de tuin en dan zie ik dat er wel nog een groot aantal vetplanten onder een afdak staan waaronder Aloe's, Gasteria's en Echeveria's.

In gesprekken met de deelnemers aan de opendeurdagen, ook die van vorige jaren, krijg ik dikwijls te horen dat "het er dan eens van komt om de serre in orde te brengen". Dus stel jullie maar kandidaat voor de volgende editie !